“Ben mişim-neymiş?-su sesiymiş
Oymuş-cam kırıkları gibi gövdemi yakan-
Yanağında sardunya kokusuyla yazdan
Kimmiş o gelen ya giden kimmiş
Bir yabancı mı, yoksa bir ermiş
Değilmiş, bir çağrı bile yokmuş uzaktan.” (Edip Cansever)
Pe(d)/t/al
damıtmadı mı
zaman
yolculuğu[muzu]n iksiri
taç yaprakları gibi
yoksa düşmez miydik–pedalı
çevirmeden devinmeyen
yalnız bisiklet–
dağıldı biz dağa dokunamadan
şekilsiz yıllar daha çabuk
daha çabuk!
ne öncesiz ne sonrasız
ne şimdisiz hep vakitsiz
ve
şimdi siz
sesiniz hâlâ sardunya
3 Ocak 2005-New York
